هنر حقیقی مجلای ظهور تجلیات امر مطلق متناسب با ادراک حسی انسان در دنیاست و تاریخ حقیقی هنر تاریخی خطی مملو از نام ها و آثار نیست بلکه بستری جهت انعکاس رخدادهای فراتاریخی است.

انسان بدون وجود طبیعت قابل تصور اما قابل تحقق نیست. دستگاه زیستی و ادراک حسی انسان بدون وجود طبیعت در حالتی بالقوه، خاموش و فضایی خلاءگونه قرار می گیرد؛ و به نظر میرسد ادراک انسان از مهمترین اصول فلسفی
مانند معرفت، ذهن، زمان و مکان در نسبت با پدیدارهای طبیعی شکل می گیرد. نسبت انسان و هستی راهی را گشوده که انسان بتواند از تمایز میان خود و غیر خود به سوی کشف مجهولات حرکت کند.

تمام امور بدیهی، شفاف و پذیرفته شده و خالی از هرگونه ابهام و سوال؛ اگر برای لحظاتی روی خود را از قوالب ذهنی برگردانیم مبدل خواهند شد به مجهولاتی به شدت پیچیده، غامض و رمزگونه. با این نگاه چه امری بدیهی تر و شفاف تر از «خودِ انسان».! آنچه انسان از فهم خود ادراک می کند فریبی بیش نیست؛ این امر معلوم که ما آن را شناخت نفس می نامیم از بزرگ ترین مجهولات عالم انسانی است.

از همان میز روبرو و از همان دیوار و پنجره در برابر انسان، متافیزیک آغاز می گردد. هر نقطه ای که در آنجا «ماهیتی» تنفس می کند «مابعدالطبیعه» نیز حضور دارد، و این حضور به جهت ورود انسان به پیشگاه «امرمطلق» و نجات از محدودیت های خرد کننده است.