به تنهایی می روم تا بجویم

آوایی خطاب به روح:
روح‌ من! ای روح باشکوه من! … به کجا رفته ای؟ بازگرد. بیدار شو ای روح شکوه مند، از خواب مستی که به آن در غلتیده ای … در پی من به سرزمین شکوه بیا که از ابتدا ساکن آن بوده ای … ؛ …

در اشعار مندایی مکرراً صحبت از پذیرش پیام، تغییر و تجدید حیات است که مثال هایی از آن می توان جست.

… به جهان اعتمادی ندارم
به برادر و خواهر
به جهان اعتمادی ندارم
به آنچه ساخته و پرداخته شده است
به جهان اعتمادی ندارم
به جهان و تمام آنچه در او است
به جهان اعتمادی ندارم
در پی روحم به تنهایی می روم تا بجویم
چون روحم برای من به قدر نسل ها و جهان ها می ارزد
رفتم و روحم را یافتم
جهان ها برای من چه ارزشی دارند؟
رفتم و حقیقت را یافتم
او (مؤنث) بر لبه جهان ها ایستاده بود … .

فصل سوم: تصاویر گنوسی و زبان نمادین، کتاب کیش گنوسی، هانس یوناس

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *