حقیقت انسان در برابر عناوین جعلی


در آغاز روح فرد ممکن است در مراتبی پایین­ تر از طبیعت حیوانی باشد اما زمانی که روح حرکت صعودی را آغاز می­کند، مراتب بالاتر قدرتمند و طبیعت حیوانی یا نباتی تضعیف می­شود. این روند صعودی تا جایی ادامه پیدا می­کند که سطوح پایین­تر تحت­ الشعاع حرکت روح قرار می­گیرند. زمانی که روح تمامی مراحل طبیعی خود را طی کرد و بر اساس بینش معنوی و روحانی به کمال رسید، ماهیت حقیقی خود را که وجودی الهی و جاودانه است را درک می­کند. فردیت حقیقی و وجود باطنی انسان در تمامی مراحل رشد مانند نوری واحد بوده که از پس طبیعت حیوانی یا انسانی مانند شیشه ­های رنگی درخشش دارد. سیر تدریجی تکامل روح از فرآیند تناسخ و زندگی در قالبی جدید و از طریق بدن ظریف و خالص صورت  می­گیرد.[1] با توجه به این مطلب و از دیدگاه انسان­ شناسی شرقی می­توان گفت آنچه انسان از مفهوم “خود” ادراک می­کند مجموعه ای از هویت های جعلی است که در مقایسه با حقیقت انسانی وهمی غیرواقعی بیش نیست.

 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *