حقیقت انسان در برابر عناوین جعلی


در آغاز روح فرد ممکن است در مراتبی پایین­ تر از طبیعت حیوانی باشد اما زمانی که روح حرکت صعودی را آغاز می­کند، مراتب بالاتر قدرتمند و طبیعت حیوانی یا نباتی تضعیف می­شود. این روند صعودی تا جایی ادامه پیدا می­کند که سطوح پایین­تر تحت­ الشعاع حرکت روح قرار می­گیرند. زمانی که روح تمامی مراحل طبیعی خود را طی کرد و بر اساس بینش معنوی و روحانی به کمال رسید، ماهیت حقیقی خود را که وجودی الهی و جاودانه است را درک می­کند. فردیت حقیقی و وجود باطنی انسان در تمامی مراحل رشد مانند نوری واحد بوده که از پس طبیعت حیوانی یا انسانی مانند شیشه ­های رنگی درخشش دارد. سیر تدریجی تکامل روح از فرآیند تناسخ و زندگی در قالبی جدید و از طریق بدن ظریف و خالص صورت  می­گیرد.[1] با توجه به این مطلب و از دیدگاه انسان­ شناسی شرقی می­توان گفت آنچه انسان از مفهوم “خود” ادراک می­کند مجموعه ای از هویت های جعلی است که در مقایسه با حقیقت انسانی وهمی غیرواقعی بیش نیست.

 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید