شاید که فرصت دوباره ای برای انسان نباشد تا زمین را ببیند، بشنود و حسّ کند. تجربه زندگی در آغوش زمین، این مادر هزاران موجود خاطره ای ازلی و فراموش نشدنی در حافظه روحی همه مسافران حک خواهد کرد. دستان خداوند در زمین متجلی شد تا مهیای هبوط آدم و حوا شود تا شاید خاطره تلخ سقوط را فراموش کرده و مهیای صعودی دوباره شوند.
انسان هر روزه بر روی پیکری نورانی قدم برمی دارد که اگر لحظه ای متوجه حقیقت آن شود از درون خواهد سوخت.
بدون دیدگاه