امام شناخت؛ سرّخدا و سرّ بشر

امام شناخت در ذات خود حاوی سرّ خدا و سرّ بشر، یعنی سرّ رابطه میان خدا و بشر است بدین اعتبار که این رابطه جز از طریق “انسان های نوری” موسوم به انبیاء برقرار نمی تواند شد. تجلّی دوازده امام [یا تجلّی خدا در دوازده امام] یا به تعبیر بهتر چهارده معصوم، به صورت نزول از عالمی به عالم دیگر، نوعی توالی تدریجی شبیه به توالی تحولات [و دگرگونی های] مظاهر لوگوس در کتاب “اعمال یوحنا”، محقق شد. تأویل تامّ کتاب وحیانی شامل این مراتب وجودی مختلف در قوس نزول شان تا عالم انسان زمینی است.
همچنین احادیث بسیاری از پیامبر و ائمه، احادیثی با هدف تفسیر اشارات قرآنی، نقل شده است و اینها خود گواه آنند که اسلام و وحی قرآنی متضمن یک تعلیم باطنی، یک حقیقت عالی نهان، و مترتب بر چنین تعلیم و حقیقتی است. از سوی دیگر، باید به مجموعه خطبه های (خطب) منسوب به امام یا آن امام مراجعه کرد ولی [در عین حال توجه داشت] که در همه آنها به واقع یک امام ازلی واحد که هر یک از دوازده امام تمثل [و تجلّی] او بر روی زمین اند، اظهارنظر می کند، زیرا همه آنها حقیقت واحده اند [کلهم حقیقة واحدة]. از میان همه این خطبه ها، “خطبة البیان” امام علی علیه السلام شاخص تر است؛ …

چشم اندازهای معنوی و فلسفی اسلام ایرانی – تشیع دوازده امامی، هانری کربن، تحقیق و ترجمه بر پایه متن فرانسوی، انشاء اللّه رحمتی، ص ۱۸۹.
______________________
ویدئو: موسیقی متن فیلم روز واقعه

2 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *