هنر؛ برزخ میان (عالم) محسوس و (عوالم) معقول است.
شبه هنر از یک سو طبقات زیرین و تاریک را منعکس می کند و هنر حقیقی از سوی دیگر مراتب نورانی جهان را به روی انسان می گشاید.
انسان از طریق توجه به انواع گرایشات هنری اش خواهد توانست طبقه نفسانی خود را ادراک کند؛ و اینکه اکنون در حال صعود است یا سقوط، و یا مابین این دو.
در هر لحظه از شنیدن موسیقی و یا مشاهده فیلم یا هر گونه اثر هنری، انسان با تکه ای از وجود خود روبرو می شود و این وضعیت از جهاتی نوعی اتحاد میان روح انسان با واقعیت است.
از سوی دیگر به نظر می رسد هر اثر هنری خصوصا در سینما، حالتی از تجمیع انرژی های انسانی است که بر اثر تکرار رفتار و افکارشان موجب شکل گیری حالتی در خارج از وجودشان می شوند که بستری مناسب جهت خلق اثر را ایجاد می کنند، که یا در دسته هنر حقیقی (نور درون) است و یا شبه هنر (ظلمات نفس).
گرایشات فرد نسبت به آثار هنری، کد و رمز شناخت نفس انسان و سیر حرکت او را مشخص می کند.
Film : The Da Vinci Code 2006
بدون دیدگاه