مردمان و زمین هایی که گذشته روحی خود را فراموش می کنند، خود را در اختیار آینده (زمان خطی فاقد معنا) در تسلط تکنولوژی قرار خواهند داد؛ اما هنوز هم هستند مردمانی که خاطرات کهن و اسطوره ای (زمان ادواری) خود را فراموش نکرده و در برابر آینده مقاومت می کنند؛
و هنر می تواند روایت گر گوشه ای از این رنج باشد؛ رنجی حاصل از کشش میان گذشته نورانی، اکنون در حال نبرد و آینده ای مبهم.
بدون دیدگاه