اینجا و اکنون

پرسش: اهمیت این جمله چیست: “اینجا و اکنون”؟
پاسخ: فلسفهٔ عمیقی در این مطلب هست. اینجا و اکنون یعنی اینکه انسان تماماً بر آنچه می کند متمرکز باشد، نه اینکه به گذشته یا آینده بیندیشد و زمان حال را فراموش کند. اگر شما اینجا و اکنون خوشبخت نیستید، هرگز خوشبخت نخواهید بود.
پرسش: معذالک، گاهی لازم است که به تعهداتی که داريم بیندیشیم و برای آینده برنامه ریزی کنیم.
پاسخ: وقتی باید اندیشید، خوب انسان می اندیشد. او این لحظه، اینجا اکنون می اندیشد، برنامه ها را اينجا و اکنون می ریزد و آنچه را باید بخاطر آورد، اینجا و اکنون بخاطر می آورد. وقتی من خاطراتم را می نویسم، به گذشته فکر می کنم و وقتی باید طرحهایی برای آینده بریزم به آینده می اندیشم. جایگزینی و تداوم “اینجا و اکنون” تا بی نهایت ادامه دارد و همهٔ هستی کیهانی را در بر می گیرد.
پرسش: چگونه می توان یک زندگی شغلی پر تحرک را با زندگی ذنیستی همراه کرد؟
پاسخ: دقیقاً به دلیل وجود زندگی پر تحرک است که شما نیاز به ذن دارید. شما خیلی بهتر از عهدهٔ تعهداتتان برخواهید آمد چون متمرکزتر خواهید بود، به علاوه امکان دارد که انبوهی از کارهای بیهوده را حذف کنید. آنوقت زندگی روزمرّه را با نگاهی جدید خواهید دید. یک کوان می گوید: «وقتی اندیشه آزاد است، همه چیز در اطراف شخص آزاد است». …
«سوترای هانیاشین گیو»
(Sutra Hanna Shingyo)
با این سرود ختم می شود:

«بروید بروید، بروید به ماوراء، به ماورای ماورا، به ساحل ساتوری* بروید که خرد بودای بیدار است». این حاکی از شهود واقعی وحدت ژرف و بنیادین همه چیز است، وحدت ذهنی و عینی، ناظر و منظور، جسم و روح، شکل و خالی … یک ضرب المثل می گوید: «به درون ورطه بپرید با تصمیم و شهامت». روح به بالاترين بُعد خویش دست می یابد و موجود به موقعیت طبیعی خود باز می گردد و انسان چهرهٔ ذاتی خویش را تماشا می کند …

کتاب ذاذن (نشستن بودایی) – استاد تایزن دشی مارو – برگردان دل آرا قهرمان – صص۶۳،۶۵

*معادل حقیقی برای اینگونه اصطلاحات وجود ندارد اما نزدیک ترین کلمه به آن، شاید “روشن شدگی” باشد.

__________________

اينجا و اکنون؛ این مکان و این زمان، بدون کم و کاستی؛ دقیقا در همین نقطه؛ در همین نقطه یعنی دقیقا همین اتصال اينجا و اکنون، نقطه ای که دو خط زمان و مکان بر هم منطبق و یگانه می شود. اینجاست که برای انسان آنچه را نشدنی و ناممکن است، ممکن می سازد و او خواهد توانست در سه نفس (سه حالت نفسانی) “تصمیمی حیاتی” را عملی کند؛ با نفس اول تمام گذشته را مرور می کند، با نفس دوم حال را نظاره می کند و با نفس سوم آينده را؛ حال نوبت “بی نفسی” و “صدور عمل و تصمیم” است، یا در اینجا و یا همین حالا، یا هیچ جایی و هیچ زمانی. اینجا و اکنون فرد رشته گذشته و حال و آینده را بریده و دست بر ریسمانی حقیقی، نورانی و صعودی دراز ( به سوی لایتناهی) می کند.
حال نوبت تصمیم و انجام فعل است، حتی می تواند به ترک فعل و عمل نیز بیانجامد؛ ترک عمل هایی اینگونه: شبه فکرهایی غلط، مسدود کننده، محدود کننده، ساختگی، جعلی و … و نیز حسّ هایی که از این افکار (شبه فکر) ایجاد می گردد، حسّ هایی از این جنس؛ نمی شود، نمی توانم، نگرانی، ترس، نا امیدی، خستگی و … این بود افعالی که باید ترک شوند و حالا کار حقیقی کدام است؟ در تصمیم گیری پس از سه دم و بازدم، قصد چه عملی کنیم؟ «انقلاب باطنی». حرکتی بی وقفه در تمام طبقات وجودی خودمان، در تمام پنج لایه و هفت لایه و … در نفس، جسم، ذهن، روح، قلب، آگاهی و … تغییر و حرکتی بنیادی و ژرف.
برای انسان هزاران اینجا و اکنون را به وجود آورده اند تا حرکتی و سفری باطنی را آغاز کند؛ و حال باید دید با تمام خودبینی ها، بی توجهی ها و تنبلی ها، او خواهد توانست از ورطه دنیا عبور و وارد اقیانوس شود.
شاید که آنجا اقیانوسی هم نباشد، اما شهری باشد از جنس ابریشم، با خیابان هایی الیافی، الیافی نورانی و مناظری مدهوش کننده.
_____________________

Video: A Secret spot in Kyoto (Kyoto-Japan)

به نظر می رسد، کیوتو ژاپن که ویدئو آن مشاهده شد، قرینه شهری مثالی در جهانی عالی باشد؛ و اگر انعکاس آن اينقدر زیباست، شهر حقیقی چگونه است؟ و معمار آن چه هنرمندی است؟ اگر هنری به این زیبایی دارد خودش چقدر …؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *