انسان شناسی هندویی


نکته اصلی دیگر در مورد ماهیت و لایه­ های تشکیل دهنده آتمن (انسان) است که در اوپنیشدهای (مجموعه کتب حکمی عرفانی) چهاندوگیه، ماندوکیه و تیتریه مطرح می­شود. پنج لایه وجودی آتمن که به ترتیب از مادی­ترین بخش تا بخشهای نامحسوس و لطیف ­تر تداوم داشته و هر یک از آنها نام خاصی دارد. این لایه­ ها و بخشهای وجودی عبارتند از: قشر جسمانی انسان یا انمیه آتمن[1]، نفس حیاتی یا پرانمیه آتمن[2]، قشر ذهنی که از خواست و اراده تشکیل و منومیه آتمن[3]، قشر متشکل از آگاهی یا ویجنانه میه آتمن[4] و جوهره اصلی که سرور و بهجت محض است و آننده میه آتمن[5] نام دارد. هدف اصلی اوپنیشدها از تمایز میان این پنج بخش اینست که انسان در میان حجاب ها و لایه­ های گوناگون وجود خود، آن بخش مجرد و متعالی را که هستی ناب (ست[6])، آگاهی ناب (چیت[7]) و بهجت ناب (آننده[8]) است را با لایه­ های مادی و جسمانی خود اشتباه نگیرد.

 

[1] . annamaya

[2] . prānamaya ātman

[3] . manomaya ātman

[4] . vijňānamaya ātman

[5] . ānandamaya ātman

[6] . sat

[7] . cit

[8] . ananda

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *